Przygotowaliśmy dla Ciebie kompendium wiedzy na temat odzieży roboczej. Podczas wyboru ubrań bardzo ważne jest, by zwrócić uwagę, czy spełniają one wszystkie niezbędne normy, dzięki którym ma się pewność o odpowiedniej ochronie w każdych warunkach pracy. Zapoznaj się z naszym poradnikiem, który pozwoli Ci wybrać wysokiej jakości odzież gwarantującą komfort i bezpieczeństwo.
Ochrona przed deszczem – norma DIN EN 343
Norma europejska DIN EN 343 reguluje wymagania, które dotyczą typowo odzieży ochronnej o przeznaczeniu przeciwdeszczowym. Chodzi tutaj typowo o ochronę przed deszczem, opadami, mgłą i wiatrem przy temperaturach równych -5 stopni Celsjusza bądź wyższych. Można spotkać się z dwoma parametrami wydajności. Będzie to:
- x – odporność na przenikanie wody
W tym przypadku mamy podział na klasy od 1 do 3, gdzie 3 oznacza najwyższą wodoodporność i spełnienie największych wymagań. Testom poddaje się materiał oraz szwy odzieży roboczej.
- y – odporność na przenikanie pary wodnej
Tutaj podobnie mamy skalę od 1 do 3, gdzie 3 oznacza spełnienie najwyższych wymagań względem oporności na przenikanie pary wodnej, czyli oddychalność. Im oporność mniejsza, tym bardziej oddychający mamy materiał.
Odzież o intensywnej widzialności – norma EN ISO 20471
Reguluje ona wymagania dotyczące odzieży ostrzegawczej, która powinna być wyraźnie widoczna z dużej odległości i przy słabych warunkach oświetleniowych. Służy ona za sygnalizację obecności użytkownika, co pozwala na zadbanie o bezpieczeństwo nawet w niebezpiecznych sytuacjach, w warunkach światła dziennego czy w ciemności. Efekt widoczności powinien być uzyskany poprzez duży kontrast pomiędzy ubraniem a tłem. Stąd też taka odzież jest wykonana z fluorescencyjnego materiału podstawowego i materiału odblaskowego. Norma klasyfikuje odzież względem trzech poziomów ryzyka:
- niskie ryzyko = widoczność;
- średnie ryzyko = zwiększona widoczność;
- wysokie ryzyko = wysoka widoczność.
Odzież ochronna stosowana przy zagrożeniu wplątania się w ruchome części – norma DIN EN 510
Norma ta opisuje w precyzyjny sposób, jakie są specyfikacje ubrań ochronnych stosowanych w przypadku obszarów, gdzie pojawia się ryzyko wciągnięcia przez ruchome części maszyn. Zadbanie o optymalną ochronę jest niezwykle ważne, by zminimalizować ryzyko zaplątania się bądź nawet wciągnięcia tkanin. Należy zastosować normę podczas pracy przy maszynie bądź będąc w pobliżu sprzętu, który wykonuje niebezpieczne ruchy. Tego typu odzież musi spełniać właściwości takie jak: brak kieszeni z dostępem od zewnątrz, brak szytych fałd, obcisły krój, zakryte suwaki.
Odzież ochronna dla spawaczy – norma EN ISO 11611
Normy dotyczą ubrań ochronnych, które są stosowane podczas spawania i przy czynnościach pokrewnych. Zabezpieczają one użytkownika zarówno przed metalowymi rozbryzgami, jak i krótkotrwałym kontaktem z płomieniami i promieniowaniem cieplnym pochodzącym z łuku elektrycznego. Tego rodzaju odzież jest dedykowana osobom wykonującym procesy spawalnicze, ale także te powiązane z nimi. Ochrona powinna być uzyskana poprzez połączenie materiału ognioodpornego z właściwościami przetwórczymi. Podczas badań ocenie podlega zachowanie tkaniny po pojawieniu się małego płomyka na powierzchni pionowej.
Odzież można podzielić na dwie klasy – klasę niższą 1 i wyższą 2. Ta pierwsza chroni przed mniej ryzykownymi pracami oraz kiedy występuje niewiele odprysków i mniejsze ciepło promieniowania. Zaś druga stanowi zabezpieczenie przed mniej ryzykownymi pracami, ale za to w sytuacjach, gdy pojawia się sporo odprysków.
Odzież do ochrony przed czynnikami gorącymi i promieniem – norma EN ISO 11612
Dotyczy ona ubrań, które mają skutecznie zabezpieczyć przed wysoką temperaturą i płomieniami. Stosowane są w przypadku pracowników mających krótkotrwały kontakt z płomieniem i z co najmniej jednym rodzajem ciepła. Efekt ochrony można uzyskać przez zastosowanie materiału ognioodpornego w połączeniu z właściwościami przetwarzania.
Odzież chroniąca przed cząstkami stałymi – ISO 13982-1
Norma ta reguluje minimalne wymagania, które dotyczą kombinezonów zabezpieczających przed działaniem substancji chemicznych typu 5. To pełne kombinezony ochronne na całe ciało chroniące zarówno przed cząsteczkami, jak i aerozolami substancji chemicznych. By odzież spełniała normę, musi być odporna na działanie pyłu zawieszonego.
Odzież dająca ograniczoną ochronę przed ciekłymi chemikaliami – DIN EN 13034
W tym przypadku norma określa minimalne wymagania dla kombinezonów ochronnych, które zapewniają ograniczoną ochronę przed rozpyleniem typu 6. Jeśli odzież spełnia wymagania, to daje optymalną ochronę na niewielkie rozbryzgi, narażenie na działanie aerozoli ciekłych i rozpylonych cieczy.
Odzież zabezpieczająca przed pestycydami – DIN EN 32781
Wspomniana norma mówi o minimalnych wymaganiach, które dotyczą kombinezonów ochronnych, które należy nosić podczas korzystania z pestycydów, rozpylania ich, opryskiwania roślin. Mówi ona zarówno o wytrzymałości, jak i szczelności materiału wybieranych ubrań. Oczywiście w kontakcie z takimi skoncentrowanymi i nierozcieńczonymi pestycydami, należy pamiętać także o konieczności korzystania z dodatkowego wyposażenia – fartuchach oraz rękawicach ochronnych.
Odzież chroniąca przed czynnikami infekcyjnymi – DIN EN 14126
Norma reguluje wymagania dotyczące wydajności i metod badań odzieży, która ochrania przed przenikaniem biologicznie skażonych cieczy, czyli drobnoustrojów w stanie mokrym. Spełnienie wymagań daje gwarancję ochrony skóry i użytkownika przed kontaktem z substancjami biologicznymi, a przy tym przed rozprzestrzenianiem się bakterii. Norma obejmuje testy przy użyciu sztucznej krwi, a także na odporność na wirusy, bakterie, bioaerozole oraz skażony pył.
Odzież ochronna przed płomieniem – DIN EN ISO 14116
Norma ta mówi o wymaganiach, które muszą spełniać ubrania, gdy dochodzi do niezamierzonego, krótkotrwałego kontaktu z niewielkim płomieniem. Określa wydajność zarówno materiałów, jak i ich połączeń oraz odzieży ochronnej, której celem jest zabezpieczenie przed rozprzestrzenianiem się płomienia. Prócz tego wskazuje ona na wymagania mechaniczne i te związane z etykietowaniem, co leży po stronie producenta.
Odzież musi mieć dużą zakładkę między spodniami a kurtką, brak zakładek na nogawkach, brak części, które przewodzą ciepło czy płomień przez wszystkie warstwy. Siła szwu musi być większa iż 30 niutonów.
Odzież chroniąca przed ciekłymi chemikaliami – DIN EN 14605
Norma mówi o wymaganiach dla kompletnych lub pełnych kombinezonów ochronnych. Odzież zabezpiecza przed szkodliwym działaniem chemikaliów, a kategoria ochrony zależy od 4 rodzajów typów. Dotyczą one charakteru substancji i sposobu, w jaki może ona oddziaływać.
Odzież ochronna przed zagrożeniami termicznymi wywołanymi łukiem elektrycznym – DIN EN 61482-1-2
Ubrania te skutecznie zabezpieczają w pracy w obszarze niskiego napięcia, które może powstać w związku z wyładowaniami łukowymi. Norma, którą muszą one spełniać, mówi o metodach badań, które służą do oznaczania klasy ochronności materiału i badania właściwości odzieży. Przy tym odzież musi być uszyta przy zastosowaniu nici odpornych na temperaturę do 260°C, a materiał wewnętrzny i zewnętrzny muszą odpowiadać wskaźnikowi 3 ograniczonego rozprzestrzeniania się płomienia, natomiast wkładki muszą spełniać wskaźnik 1.